Double Portrait: Takemitsu – Takahashi / Ρεσιτάλ σύγχρονης ιαπωνικής Μουσικής με τους Ναταλία Γεράκη και Παύλο Αντωνιάδη

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 

Στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων της ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ για το «2024: Έτος Πολιτισμού & Τουρισμού Ιαπωνίας – Ελλάδας» 

Το πρόγραμμα που παρουσιάζεται είναι ένα διπλό πορτρέτο των συνθετών Tōru Takemitsu και Yüji Takahashi. Το «Double Portrait: Takemitsu – Takahashi/Ρεσιτάλ Σύγχρονης Ιαπωνικής Μουσικής» υλοποιείται σε συνεργασία με το Εργαστήριο Σύγχρονης Μουσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ένα από τα σημαντικότερα κέντρα έρευνας και διάδοσης της μουσικής του 20ού και 21ου αιώνα στη χώρα μας. Έχει σκοπό την ενίσχυση του διαπολιτισμικού διαλόγου και την επικοινωνία της ιαπωνικής τέχνης στο ελληνικό μουσικό κοινό. Η εξαιρετική φλαουτίστα Ναταλία Γεράκη, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Στουτγάρδης, συμπράττει με τον αναγνωρισμένο πιανίστα και καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Παύλο Αντωνιάδη, σε ένα ρεπερτόριο πρωτόγνωρο και απαιτητικό. 

ΠΡΟΓΡΑΜΜA 

Α’ Μέρος 

Tōru Takemitsu (1930-1996) 

Voice για φλάουτο (1971) 

Erik Satie (1866-1925)/Tōru Takemitsu 

Le Fils des Étoiles – Prélude du 1er Acte ‘La Vocation’ 

σκηνική μουσική του Erik Satie (1891) 

σε διασκευή του Tōru Takemitsu για φλάουτο και άρπα (1975) 

(εκδοχή για φλάουτο και πιάνο/προσαρμογή για πιάνο: Παύλος Αντωνιάδης) 

Yūji Takahashi (1938) 

Three Poems of Mao Tse-Tung για πιάνο (1975) 

Tōru Takemitsu 

Toward the Sea I για άλτο φλάουτο και κιθάρα (1981) 

(εκδοχή για άλτο φλάουτο και πιάνο/προσαρμογή για πιάνο: Παύλος Αντωνιάδης) 

Β’ Μέρος 

Tōru Takemitsu 

Piano Distance για πιάνο (1961) 

Tōru Takemitsu 

Air για φλάουτο (1995) 

Yūji Takahashi 

Chromamorphe II για πιάνο (1964) 

Yūji Takahashi 

Ji(t) για φλάουτο και πιάνο (1978) 

Η φλαουτίστα Ναταλία Γεράκη και ο πιανίστας Παύλος Αντωνιάδης προσεγγίζουν το έργο δύο πρωτοπόρων συνθετών της μεταπολεμικής Ιαπωνίας παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα που διερευνά διαστάσεις της δημιουργίας τους και επιχειρεί μια ιχνογράφηση της σχέσης τους. 

Ο Tōru Takemitsu αφομοίωσε τη φιλοσοφία της Ανατολής και της Δύσης, αναδεικνύοντας τις αντιθέσεις (σιωπή-ήχος, φως-μισοσκόταδο, παράδοση-καινοτομία) και τις δυνάμεις της φύσης ως δομικά στοιχεία του έργου του. Η διαμόρφωση ενός άκρως προσωπικού, αλλά με οικουμενική απεύθυνση, μουσικού ιδιώματος αποτέλεσε υπαρξιακό ζήτημα για τον Takemitsu. 

Οι μουσικές αναζητήσεις του πιανίστα και συνθέτη Yūji Takahashi παρουσιάζουν αξιοσημείωτη ευρύτητα. Ως ερμηνευτής αντλεί τόσο από το κλασικό όσο και από το σύγχρονο πιανιστικό ρεπερτόριο, όπως καταδεικνύει και η εκτενής δισκογραφία του, ενώ το συνθετικό του έργο –ειδικά της πρώιμης περιόδου– αναδεικνύει χαρακτηριστικές επιρροές από τον δάσκαλό του Ιάννη Ξενάκη. Μετά την οριστική επιστροφή του στην Ιαπωνία το 1972, στρέφεται προς το πολιτικό τραγούδι διαμαρτυρίας και διερευνά την αξιοποίηση των παραδοσιακών ιαπωνικών οργάνων και των πολυμέσων. Ο Yūji Takahashi παραμένει ένας άοκνος πειραματιστής και πολιτικός ακτιβιστής. Υπήρξε συνεργάτης του Tōru Takemitsu και ερμηνευτής έργων του. 

Ο συγκερασμός της ιαπωνικής παράδοσης με τη σύγχρονη δυτική τέχνη αποτέλεσε κοινή παράμετρο στο έργο των Takemitsu και Takahashi. Για τους δύο συνθέτες, η πνευματική δημιουργία αναδείχθηκε σε απόλυτη αναγκαιότητα, στο κατεξοχήν μέσο νοηματοδότησης στο πλαίσιο μιας εναγώνιας υπαρξιακής αναζήτησης. Συμπορεύτηκαν μουσικά για τρία ιδιαιτέρως παραγωγικά χρόνια και παρά τις διακυμάνσεις της σχέσης τους, η ψυχική τους σύνδεση παρέμεινε βαθιά. 

Ναταλία Γεράκη φλάουτο/άλτο φλάουτο 

Παύλος Αντωνιάδης πιάνο